Mayıs ayı bir gelse, doğa uyansa, dallar yapraklansa. ….
Toprak uyansa, ağaçlar çiçek açsa, bitkiler fideye dursa….
Sular şenlense, ışıl ışıl aksa….Güneş parlasa her gün, gün uzasa….
Ah keşkem, göz açıp kapayana kadar, geçse günler, pandemi bitse, kışımız bahara dönse…
Tüm bunları neden yazıyorum… Mayısın ilk haftası, ebe hemşirelik haftası olarak kutlanır. Ebeler ve hemşireler için sadece o ay, o gün kıymetli değildir elbet. Her yıl, her mevsimin başka bir önemi var, bu zorlu mesleğin. Yaptıkları iş kutsal, ilgiyi şüphesiz hak ederler. Hepsi için benzer iyi duygulara sahibim, amma velakin bir, var ki, beni can evimden vuran, onu size takdim etmeden geçmedim.
Bunun için başka baharı da bekleyemedim…
Ebelik bu topraklarda hekimlikle birlikte kutsal sayıldı hep. Kolay değil hani, yeni doğan bebeği, anneyi, çocuğu, kadını kollayan olmak. Çok zordu, büyük sorumluluktu. Sözün özü can pare varlıklarınızı onların şifalı ellerine bırakıyorsunuz çok lafa ne gerek var…
Hastaneye vardığınızda, sağınıza solunuza bakın bi hele, doğum hanede koşturan kim? Onlar… Servislerde hizmet veren onlar, acil servislerde nöbete kalan onlar, yoğun bakımda hasta bakımı yapan onlar!….Eee ne kaldı geriye, bu birrrr…..
Gelelim kırsala çok uzağa gitmeyelim, kendi köyünüzü düşünün… Sağlık denince ilk akla kim gelir? İğne için dara düşseniz ilk kimi ünlersiniz? Gebe doğrum sancısı içinde, bebek doğmak üzere, yanı başında kimi istersiniz? Hekim yetişmeden ilkevela kim yetişir anneye… Bu da ikiiiiiiiii…
Aile hekimliğine alıştık şüphesiz. Sağlık merkezinde adımınız atar atmaz sizİ kim karşılar, kapıyı size ilk kim açar, tabi kii ebeler, Bu da üçççççç…
Birde fazlasını kendi mesleğine katanlar vardır. Bin ebeye sevgimle bir ebem için yazıyorum; erken saatte iş başında olmak ne ki? Bir bakıyorum, gelen giden evrakları tanzim etmiş, imza için çoktan hazırlamış. Bi bakıyorum, sağlık merkezi taleplerini almış, gelmeyenleri sorguluyor; neden gecikti, falan filan ihtiyaç sayınızı önceden bildirmeniz gerekirdi, diye? uyarıyor…. Bi bakıyorum, listesini düzgün tutmayan ebe arkadaşına ufak yollu fırça kayıyor, hadi bi daha olmasın gibicesine… Bi bakıyorum, aşı yapıyor, bir bakıyorum, dolabı düzeltiyor, bi bakıyorum kayıtları dolduruyor, bi bakıyorum gidecek evraklar için birini ayarlıyor, bi bakıyorum arkamda, yanımda bi bakıyorum kaybolmuş bahçede ayrık otlarını temizleye durmuş. Derken günü bitiriyor. Hangi vakitte onca işi planladın, yapa düzdün, Hangi arada derede, iş aymazı arkadaşına dersini verdin, ne zaman içinde, yetersiz kalan tarafları tamam ettin, kaşla göz arası nasıl birine daha işi düzgün yapmayı öğrettin,be kadın!!!!! Söyle Allahını seversen
Derler ki ebeler kadındır, vallahi yalan, onlar bu ülkenin sağlık neferi erleridir.
Bu da “bay ebemi takdimimdir”. (not eski tarihli bir yazının yeni düzenlemesidir)
