Otobüs hareket etmek üzereydi. 1 saat sonra evine ulaşacak, günün yoğun iş temposunu yemekten sonra kitabını okurken uyuyakalarak sonlanlandıracaktı. İşimi seviyorum dedi kendi kendine, konferanslar da birilerine doğruları anlatmak insanların yaşamına destek sağlamak ve kişisel güç katmak onun mesleğiydi. Bu sonsuza dek böyle devam etmeliydi.



Otobüsün ışıklarının söndüğünü bile fark etmedi uyuya kalmıştı. Omuzlarına yapılan masaj yorgunluğuna ne hoş geliyordu.Biraz daha, biraz daha!!aman yarabbi!! Birden toparlandı rüya değildi evinde de.

Sakin olmalıydı çaktırmadan arkaya bir bakış fırlattı.

Yanılmıştı, oğlu yaşında delikanlı uykusunda farkında olmadan dokunmuştu büyük ihtimalle??



Tekrar uykusunda kaldığı yerden devam etmek istedi, ne mümkün oğlu yaşında ki genç kesinlikle uyumuyordu ve işine kaldığı yerden devam ediyordu.

 Karşısındaki hanımın masajına sessiz kalması cesaretini arttırmıştı belli ki hoşuna gitmişti devam etmeliyim diye düşündü genç.



Yıllardır bu sapkınlığa cesaret ediyordu en kötü ihtimalle karşısındaki hatunlar renkten renge girip koltuğu değiştiriyordu.

 Bu hatunda halinden çok memnun ki, yolculuk her ikimiz için de eğlenceli olacak diye iğrenç bir gülümseme belirdi yanağında.



Önde oturan hatun huzursuzca kıpırdanıp gencin ellerini yavaşça kavradı, bu kavrama ile daha da umutlanan genç gözlerini hayvansı açmış ve ağzı kulaklarında öne eğilmişti daveti cevapsız değildi.



Hatunun elini tutması ile mest olan gencin birden gözleri fal taşı gibi açıldı ve haykırmamak için kendini zor tutuyordu. Hatun bütün parmaklarını tersine dışarı itmesiyle böğüren hayvanımsı genç acıdan titrerken kadın ile göz göze geldi.



Evet, bu kadın, belediye otobüslerindeki ürkek genç kızlara benzemiyordu.

Bu kadın, ürkek genç kızlar gibi kızarmıyor, gözlerini kaçırmıyor başını öne eğmiyordu.

Bu kadın, diğerleri gibi arkaya geçmiyor yerinde duruyordu.

Bu kadın, onun gözlerinin içine nefretle bakıyordu.

—Namussuz, ırz düşmanı diyordu!





Bu kadın, genç kızlar gibi en yakın durakta inecek var! Demiyordu.

— Karakolda durun otobüste sapık var! diyordu.

 Ve bu kadın, otobüstekilere bağırıyordu kayıtsız kalmayın!

Susmayın,hakkınızı arayın!!korkmayın!çekinti yapmayın!

AMA BU KADIN HAYKIRIYOR AMA SUSMUYOR!

Ama diğerleri ve genç kızlar hep, hep SUSUYORDU!



- - -