Benim ülkemin güneşi her sabah barışla, huzurla üzerine doğduğu dağında Yörükler çadır kurar, sarıkızlar otlanırdı meralarında.
Benim ülkemin güneşi ilk o güzelim Sümbüllere gelinciklere acar, yeşiller boyanırdı cayırlar.
Süzülürdü insanların hayalleri ovalara anamın sütü kadar ak ve helal!!
Katıksızdı çocuğu, inatsızdı, nakissiz di o dağların gençleri, yolu taşlı, toprağı çamurlu olsa da taş gibiydi bağrı ne hedef değiştirmişti ne hedef di.
Aynı sazı çalar, aynı teli titretirdik benim ülkem de.
Bir türkü söylenir bin yürek dinlerdi aynı sevdayı aynı halayda.
Benim ülkemde, Biz biz idik, biz birdik! Birdik! Bindik, dirliktik.
Benim ülkemin analarının umutları vardı bu gün olduğu gibi gölge düşmezdi al sıçramazdı o umutlara.
Yiğit gitti mi askere gözyaşı akmazdı yüreği kararmazdı gölge düşmezdi özlemine gölge düşürülmezdi hasretine.
Halaylar çekilirdi dönüşünde ha bir de düğününde.
Her sabah ülkemde güneş barışla doğarken;
Karanlık bir zihniyet öcüyle, yılanıyla geldi.
Kapkara zihniyet, savaşcı yüreğiyle geldi, öfkesini, öcünü soludu mermiler, sümbüller boyun büktü, bebeler giydi beyaz, dağ, taş yerinden oynadı, yeşil ala karıştı.
Analar ağlar oldu, yürekler dağlar oldu.
Ana arar oldu inde, kalktı kursağı, pusulu ateşli, dağlara.
Sana soruyorum dumanlı dağı? Kim ayrıştırdı seni, beni?
Kim ayırdı benim dağlarımı, barışı, karışı, doğusu nu, batısını, kardeşini, evladını.
Kimliğini unuttu o dağların çocukları basamadı toprağına.
İnemedi ocağına.
Söyle dağ? Benim ülkemin dağı?
Aynı ozandan aynı sevdayı dinlediğini unuttun mu?
Titrediğimizi unuttun mu?
Neden bizim yankımızı almıyorsun dağ?
Aynı analar doğurmadık mı? Biz Mehmetleri?
Hani sütümüz helaldi? Kim haram karıştırdı aka?
Kim koydu Mehmetçimi tabuta?
Kim sardı al bayrağına?
Sarı kız süt vermek istemiyor içinizdeki hainlere!
Dağ yarılsam da içine girsem diyor pusuya yatan hainlere diye!
Güneş bile doğmak istemiyor!! Günahı beklediniz diye!
Dilerim güneş hiç doğmasın,dilerim sabah hiç olmasın!benim ülkemin hainlerine!!
- - - - -
