Geziye, grubun önde gelen üyelerinden Prof. Dr. Mehmet Özkul, Doç. Dr. Barış Semiz, Dr. Öğretim Üyesi Arzu Gül, Jeoloji Yüksek Mühendisi Gürcan Semiz ve Pamukkale Üniversitesi Tarih Bölümü öğretim üyesi Prof. Dr. Ercan Haytoğlu katıldı. Vadi, tarihi ve kültürel mirasıyla da bölgenin önemli doğal alanlarından biri olarak öne çıkıyor.
Gezi sırasında grup, tarihi Kaşıkçı Un Fabrikası’nda ilk molasını verdi. Yalnızca bir bekçi tarafından korunan bu fabrika, geçmişin izlerini taşıyan önemli bir yapı olarak öne çıktı. İkinci durak, 1954’te tamamlanan ancak bugün metruk haldeki ikinci santral binası oldu. Semiz, bu yapının ziyaretçi merkezi olarak hizmet verebileceğini ancak şu anda terk edilmiş durumda olduğunu belirtti. Santral binasının, paintball oyuncuları tarafından kullanıldığı bilgisi de grup üyeleriyle paylaşıldı.
Gezinin üçüncü durağı ise sadece ayakları kalmış olan tarihi köprüydü. Köprünün çevresinde etrafa saçılmış plastik ve cam atıklar, grubun dikkatini çekti. Daha sonra, 1. Santrali bulmak için uzun bir yürüyüş yapıldı, ancak sonuçsuz kaldı. Yöre halkından Münir Bey’in Tekkeköy muhtarını aramasıyla öğrenildi ki, 1. Santral iki yıl önce yıkılmıştı. Bu haber, grup üyelerinde hayal kırıklığına yol açtı ve tarihi mirasa yönelik ilgisizliği eleştirdi.
Doç. Dr. Barış Semiz, Gökpınar Vadisi’nin Denizli il merkezine 12 km mesafede olduğunu ve su kaynakları, traverten kayalıkları, biyolojik çeşitliliği ile dikkat çeken bir alan olduğunu belirtti. Doç. Dr. Barış Semiz, gezinin sonunda yerel yönetimlere çağrıda bulundu. Gökpınar Vadisi’nin doğal ve kültürel mirasının korunması, vadinin rehabilite edilmesi, elektrik üretim mirasının restore edilerek turizme kazandırılması gerektiğini vurguladı. Vadiye bilgilendirme panoları, park yerleri ve yürüyüş rotaları eklenmesi gerektiğini belirten Semiz, bu adımların atılmasıyla Gökpınar Vadisi’nin gelecekte Denizli Traverten Jeoparkının en önemli jeositlerinden biri haline gelebileceğini ifade etti.